gövhər — is. <fars.> 1. Qiymətli daş, cavahir. Yerə düşməklə gövhər qiymətdən düşməz. (Ata. sözü). Gövhər də çatlayıb üzülər tamam; Sərrafdan almasa düz qiymətini. . . B. V.. // məc. Parıldayan, işıq mənbəyi olan şeyə təşbeh. Qara neftim, qara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gövhəri — f. gövhər satan, daş qaş alveri edən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərbar — f. 1) gövhər yağdıran, cavahir saçan; 2) m. çox yaxşı, ürəyəyatan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərfişan — f. bax: gövhərəngiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərfəşan — f. bax: gövhərfişan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərnisar — ə. və f. inci saçan, gözəl danışan (natiq haqqında); söz gövhəri səpən, gözəl yazan (şair haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərparə — f. gövhər parçası … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərpaş — f. gövhər saçan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərriz — f. gövhər tökən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gövhərəngiz — f. bax: gövhərnisar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti